4 mei staan we even stil bij de mensen die hun leven hebben gelaten voor onze vrijheid. Voor deze mensen staan we vandaag om acht uur gezamenlijk 2 minuten stil.
Geen grote herdenkingen of andere activiteiten, maar thuis.
In Visvliet zal het Plaatselijk Belang en de st. Visvlieter Archief bloemen leggen bij de monumenten. Dit op verschillende tijdstippen. Beide ook zonder publiek.
Velen van ons hangen de Nederlandse vlag halfstok uit blijk van eerbied en respect voor de doden die gevallen zijn (de ruimte die boven de vlag openblijft, zou staan voor de onzichtbare vlag van de dood). Dit jaar roept het comité 4 en 5 mei Nederlanders op om niet alleen na 18.00 uur, maar gedurende de gehele dag de vlag halfstok te hangen tot zonsondergang (ongeveer kwart over negen). Normaal is dit op 4 mei van 18:00 uur tot zonsondergang. (Zie ook: https://www.4en5mei.nl/nieuws/nieuwsbericht/369)
Stilstaan bij de oorlogsslachtoffers, de onschuldige burgers, de Joden en voor de Strijders die gevochten hebben om ons, onze vrijheid weer terug te geven.
Velen van hen hebben gevochten in plaatsen waar ze nog nooit van hadden gehoord, om daar vervolgens te vechten voor de vrijheid van die inwoners. Velen van hen hebben het niet overleefd. Hebben hun leven gelaten voor mensen die ze niet kenden. Wat waren onze inwoners blij dat we bevrijd werden van de Duitsers door de Engelsen en de Canadezen.
Tussen medio september 1944 en mei 1945 kwamen bij de gevechten in Nederland ongeveer 13.000 geallieerden om het leven. In dat totaalcijfer zijn ook de militairen opgenomen die bezweken aan ziektes en ongelukken, welke direct samenhingen met de militaire operaties. Het bronnenmateriaal laat een nauwkeuriger schatting niet toe. Bovendien wordt de telling door een aantal factoren bemoeilijkt. Ten eerste valt bij de strijd in de grensstreken soms nauwelijks vast te stellen of een militair al of niet op Nederlands grondgebied sneuvelde. Ten tweede overleden verschillende soldaten in hospitalen over de grens aan verwondingen die ze in Nederland hadden opgelopen. De Britten verloren circa 6.700 man, de Canadezen circa 4.100 man, de Amerikanen 1.135 man en de Polen 630 man. Veertig Nederlandse militairen van de Irenebrigade en No. 2 (Dutch) Troop (een commando-eenheid) kwamen in Nederland om het leven, alsmede 102 leden van de Stoottroepen. De Fransen verloren 32 man, de Belgen 36. Op Walcheren vielen negen Noorse commando’s. De slachtofferstatistieken voor de Duitse Wehrmacht vertonen grote lacunes. Waarschijnlijk ligt het totaalcijfer voor de Duitse eenheden in ons land tussen de 15.000 en 20.000 gesneuvelden. Tijdens de bevrijding van Nederland verloren 23.000 burgers door oorlogshandelingen het leven. (Bron: https://www.niod.nl/)
- Het totaal aantal Nederlanders dat in 1940 – 1945 als gevolg van oorlog, bezetting en vervolging is omgekomen ligt tussen de 225.000 en 280.000. Nederland telt in die jaren 9 miljoen inwoners.
102.000 van de in totaal 107.000 uit Nederland gedeporteerde Joodse burgers, vermoord in Auschwitz, Sobibor en andere kampen. - 240 leden van de Sinti en Roma-bevolkingsgroep (zigeuners), vermoord in Auschwitz.
- 2.000 burgers geëxecuteerd; een aantal waren verzetsmensen maar veel van die slachtoffers waren gewoon mensen die de pech hadden om als represaille te worden doodgeschoten (willekeurige gevangen).
- 375 van de circa 7.500 niet-Joodse gevangenen in Duitse gevangenissen. De meeste hiervan gevangenen wegens ‘economische delicten’ (zwarthandel, diefstal), de rest was ‘politieke gevangene’.
- ongeveer 4.400 van de 11.000 niet-Joodse gevangenen in concentratiekampen en strafkampen.
- 20.500 burgers, omgekomen bij bombardementen en gevechten in de frontgebieden van september 1944 – mei 1945. Het bombardement op Rotterdam, 14 mei 1940, kostte bijna 900 inwoners van die stad het leven. De meeste burgerslachtoffers vielen in de periode van de geallieerde bevrijdingsacties in Nederland, die begon met de Slag om Arnhem, september 1944.
- 22.000 burgers van de steden in West – Nederland, gestorven door honger en kou in de Hongerwinter, 1944 – 1945 (het totaal aantal mensen dat door schaarste en andere slechte omstandigheden van de bezettingstijd is gestorven is veel hoger geweest; veel zieken en ouderen bijvoorbeeld zouden zijn blijven leven als er geen gebrek aan medicijnen was geweest).
- 30.000 Nederlandse dwangarbeiders in Duitsland, omgekomen als gevolg van verzwakking, bombardementen enzovoort.
- 2.200 militairen van het Nederlandse leger, gesneuveld in de meidagen van 1940.
- 258 militairen, omgekomen in Duits krijgsgevangenschap.
- 1.500 militairen van de Prinses Irene Brigade en de Binnenlandse Strijdkrachten, gesneuveld in 1944 – 1945.
- 1.490 bemanningsleden van de koopvaardij die niet van zee terugkeerden (Nederlandse koopvaardijschepen voeren in dienst van de westelijke geallieerden, en heel wat van die schepen werden tot zinken gebracht).
- 10.000 Nederlanders die sneuvelden aan het Oostfront, als lid van de Waffen-SS en dergelijke.
(Bron: https://www.verzetsmuseum.org/)
Niet vergeten
Ik heb de doden niet gezien,
De angst, de massagraven,
Ik heb de hoger niet gekend,
de kille grauwe dagen.
Ik heb de cellen niet gezien,
Ik heb geen vriend verloren
Ik heb er niets van meegemaakt,
Ik ben daarna geboren.
Maar ik heb de foto’s wel gezien,
van stuk geschoten huizen,
het grijze oorlogsmonument,
de reeksen witte kruisen.
Wat hebben wij er van geleerd,
de oorlog blijft ons dreigen,
Daarom zal ik op de vierde mei
toch eerbiedig blijven zwijgen.
Auteur Niet bekend, Bron: Facebook
