Waarom info over uilen, misschien moeten we dat eerst even uitleggen.
We hebben in Visvliet een twee soorten uilen gespot, de Ransuil en de Kerkuil, nu komen beide soorten wel vaker voor en zullen vast ook vaker zijn gespot.
we kregen te horen dat Tunnis v/d Hoek een uil had gevonden, helaas dood.
Of we hier wat mee konden op de site, ja wat ga daar mee doen.
De uil is een beschermd dier, ook al vind je die, dan nog mag je hem niet zomaar houden.
Tunnis heeft dan ook de juiste weg bewandeld, dit aangegeven en een document van de politie gekregen waarin staat dat hij hem heeft gevonden.
Een Kerkuil, toch nieuwsgierig naar de herkomst zijn we aan het informeren gegaan.
Nu weten we dat rond de eise eisingstraat meerdere paren actief zijn, zo hadden we vorig jaar 2014 rond de groene hoek een paartje ransuilen.
(De ransuil is een middelgrote slanke uil met opvallende oorpluimen. Volwassen ransuilen zijn 35-37 cm groot en kunnen een spanwijdte hebben van 84-95 cm.
Het verenkleed is aan de bovenkant geelbruin met donkere, op boomschors lijkende tekening, aan de onderkant licht roestgeel met opvallende, donkere lengtestrepen en fijne, donkere banden).
Ransuilen
Deze ransuilen hadden in elk geval drie jongen. Het aantal jongen wat een uil uitbroed en grootbrengt hangt voor het grootste deel af van het voedsel wat hij in de buurt vindt. Je heb vast wel gehoord van de muizenplaag in de regio, veel muizen betekend ook veel jonge uilen.
(Op jaar basis eet een volwassen uil 1500 tot 2000 muizen).
Ook dit jaar was een extreem goed jaar voor de uilen, zo zijn er bij mevr. G. Sikkema één nest ransuilen en twee nesten kerkuilen grootgebracht. Deze nesten van de kerkuilen waren van het zelfde paar. Tweemaal een broedsel in een jaar, dat is naar ons idee best veel.
Maar zo lazen we op internet dat er vorig jaar in één kast maar liefst drie broedsels waren en er in die periode 19 jongen zijn uitgevlogen.
De kerkuilen hadden een nest vlak onder het dak in de loods achter de boerderij. Op een gegeven moment zie ze een tweetal jongen uilen op de grond liggen, deze worden door Jan Veenstra weer terug gebracht in het nest. Maar het gebeurt meerdere malen dat er jongen uit het nest vallen/ vliegen zeg het maar. En zo lag er dan ineens eentje dood.
Zo heeft ze er een vogel kenner bij gehaald die heeft toen twee van de drie j
ongen die nog over waren weggebracht naar de Vogelhelling in Ureterp. Deze zouden het anders niet redden.
De andere had goede overleving kansen. Dat ging ook heel goed. Mevr. Sikkema ziet hem op een gegeven moment nog voor het raam, als of hij zeggen wou bedankt voor het genodigde, ik vlieg uit. Maar helaas, het mocht niet zo zijn.
(De kerkuil is een erg opvallende uil met een hartvorming gezicht.
De onderkant van de vleugels zijn spierwit en de rug is roestkleurig m
et grijze vlakken en stipjes. De buik is beige en is meestal vol stipjes. Een volwassen kerkuil is 33-35 cm groot en heeft een spanwijdte
van 85-93 cm).
Dinsdag 17 november vindt Tunnis deze uil. Dood. Wreed denk je dan, maar ja de natuur kan wreed zijn.
Tunnis heeft de bedoeling op hem te laten prepareren, dus mocht je nog eens een kerkuil willen zien, je weet nu waar.
