Onze dorpsgenoten Ursula Appolt en Jan Hut hadden de organisatie in handen, of eigenlijk besloten dat Visvliet een goede plek was om de deelnemers van unaVision te laten zien waar een klein dorp groot in kan zijn.
unaVision is een netwerk van een groep mensen uit diverse landen die op zoek zijn naar gelijk gestemde die het platteland leefbaarder willen maken. Gemeenschappen die zich inzetten voor de eigen leefomgeving.
Ursula en Jan dachten eerst dat er maar een 3 of 4 mensen zouden komen. Dat bleken er achteraf 11 en een baby te zijn.
De organisatie van unaVision is gedeeld met een aantal dorpsgenoten het was te veel om het bij Jan en Ursula thuis te doen. Slaapplaatsen bij bewoners van Visvliet en de toebereiding van eten waren de eerste punten van het lijstje wat geregeld moest worden. Eenmaal aan de slag werd het lijstje als maar langer doordat een ieder zijn eigen ideeën in kon brengen. Zoals pannenkoeken bakken tijdens Sint Maarten.
Een mooie plaats om samen te komen zou de Auberge zijn, op dit moment wordt er druk verbouwd voor evt. nieuwe huurders. Na overleg met Mathijs v/d Ploeg mocht de Auberge worden klaargemaakt om daar de gasten te ontvangen.
Het eten maken was geregeld en de slaapplaatsen waren bekend. Laat de gasten maar komen.
Woensdagmiddag, 9 november, kwamen de meeste mensen aan. Mensen uit diverse landen, Duitsland, Oostenrijk, Frankrijk, Macedonië, Engeland en Nepal. Samen met de gasten werd er een voorstel ronde gehouden. Ook waren er gasten aanwezig die we tijdens de komende vier dagen gingen bezoeken. Vanuit de gemeente was Fred Stol als locoburgemeester aanwezig. De gemeente heeft een steentje bijgedragen om het verblijf van alle gasten mogelijk te maken.
Ook Mathijs vd Ploeg en zijn vrouw Georgina waren aanwezig als ook de streekboer (Friesland) en uiteraard de mensen die onderdak hebben geboden aan de gasten en het diner voor deze vier dagen klaar zouden maken. Deze avond was het eerste diner klaargemaakt door dorpsgenoten, op de kaart stonden div. stampotten. Een geslaagde en gezellige avond waar de mensen kennis met elkaar konden maken. Vooral wat unaVision nu eigenlijk inhoud kwam ter sprake.
Het programma voor de komende dagen was bekend, een vol programma.
Donderdagochtend begon met een wandeling door ons mooie dorp, zo werd de oudheidkamer bezocht en ook de hervormde kerk werd met een buitenlands bezoek verblijd. ’s Middags is er een bezoek gebracht aan
Kloosterburen waar we eerst konden genieten van het uitzicht over de Waddenzee en even moesten genieten van de stilte, een bijzondere gewaarwording.
Daarna hebben we Mien Toentje bezocht waar mevr. Anna Hildering uitlegde hoe ze het voor elkaar heeft gekregen om gehandicaptenzorg op te zetten. Zo samen met haar mensen zorg te dragen voor de kloostertuin en later ook het verzorgingshuis over te nemen. Een passie, het kan niet anders, je moet een verschrikkelijke lange adem hebben om dit te verwezenlijken. Een prestatie van een onmogelijk niveau. Toch hebben ze het voor elkaar gekregen. Zeker een project zo als de mensen van unaVision meer projecten zouden willen zien.
Deze dag hadden we ook een reporter bij ons van Radio Westerkwartier Jan Medema, Het verslag kan je horen op radio westerkwartier
’s Avonds kon er wederom genoten worden van een Visvlieter maaltijd, deze keer is er macaroni gemaakt.
De volgende dag was er een uitje gepland naar het Newscafe in Groningen waar door div. mensen een korte presentatie werd gegeven. Daarna mocht het publiek er met de mensen die de presentatie gaven nagepraat worden over de zaken die zijn aangekaart. Een druk bezochte ochtend.
’s Middags konden de liefhebbers nog even van Let’s Gro genieten een festival in het centrum van Groningen. Ook werd door een van de deelnemers van unaVision, mevr. Anna Pollock, een lezing gegeven tijdens let’s Gro.
Bij thuiskomst was de traditie, Sint Maarten al weer in volle gang. De kinderen werden bij de Auberge verwend met een Hollandse pannenkoek. Uiteraard mochten ook de gasten genieten van deze lekkernij. Verder stond er ook snert op de lunchkaart.
Later op de avond werden wij verrast door tweetal muzikale intermezzo. Het werd zelfs even gedanst.
Na weer een gezellige avond konden ze zich weer op maken voor de zaterdag.
Eerst met een aantal dorpsgenoten en onze gasten naar Stedum waar men een dorpstuin onderhoud. Een vereniging die de groentetuin gezamenlijk onderhouden en hier uiteraard ook van gebruikt. Wat over is wordt verkocht.
Daarna ging de reis naar de Wolkenfabriek en Paradigm. Het voormalige terrein van de suikerunie in Groningen. Hier een rondleiding gehad over hoe ze daar de zaken behartigen. Het terrein mag nog een aantal jaren gebruikt worden totdat de gemeente er woningbouw 
pleegt. Paradigm heeft het terrein ingericht als festivalterrein. Een erg creatieve omgeving.
Hier konden we genieten van de meegenomen lunch. Waarna de reis werd voortgezet naar de Biotoop het voormalige pand van de rijksuniversiteit in Haren waar mensen wonen en werken. Het pand wordt beheerd door Carex, een organisatie die onder de naam antiekraak huisvesting voor wonen en werken biedt.
Zeker de moeite waard om het een keer te bekijken. Zo hebben we daar een bierbrouwerij bezocht. De brouwerij van het “PIVO” bier. Ook hier hadden ze een groentetuin, deze werd beheerd door een ondernemer. Als je lid was van deze tuin kon je de benodigde groenten voor jezelf/ gezin ophalen. Het onderhoud werd gedaan door de ondernemer. Een fascinerend concept. 
Bij thuiskomst werd het Bartoleshûs bezocht, waar genoten kon worden van patat en andere lekkere fastfood snacks. Ook konden dorpsgenoten hier kennis maken met de gasten en het idee van unaVision. Zo was het nog tot laat gezellig.
De zondag was de afsluiting. Voor diegene die wilde, kon mee naar de kerk waar hun aanwezigheid ook nog even in het Engels werden verwelkomd.
Als laatste werd er terug gekeken op de vier dagen. Zo mocht een ieder zijn visie geven op deze week. Dan heeft ieder toch een eigen kijk op de dingen. Dat gezamenlijk heeft een naam, ik denk dat je dit samen kunt vatten in unaVision.
Een geweldige prestatie om iets dergelijks neer te zetten. Denk dat een dank naar Ursula en Jan op zijn plaats is. Toch zou het niet kunnen als er geen respons uit het dorp komt. Ook voor alle mensen die hebben meegewerkt en of onderdak hebben geboden….super, hier blijkt maar weer uit waar een klein dorp groot in kan zijn.
