Op 5 mei vieren we de bevrijding. Voor Visvliet moet het rond 16 april zijn geweest, dat we bevrijd waren. Dit vieren we elk jaar en moeten we ook zeker blijven doen. Alleen de oudere generatie weet nog hoe het was in de oorlog, het was hun kindertijd.
We moeten doorgeven dat het belangrijk is dat we bevrijd zijn. Ook in Visvliet laten we zien dat we blij zijn met deze vrijheid. Volgend jaar zullen de feestelijkheden uitgebreider zijn. Voor nu laten we het zien door te vlaggen.
De Etalage van de Oudheidkamer staat weer in het teken van de bevrijding. We willen graag wat nieuws melden, maar we denken dat alles wel bekend is. De Joden uit Visvliet zijn vermoord, twee strijders uit ons dorp hebben hun leven gegeven voor onze vrijheid. Dat is in elk geval wat we weten. Maar we weten ook heel veel niet. Mensen uit het verzet vertelden niet veel en ook na de oorlog kwam de informatie mondjesmaat. Helden werden en worden geëerd; zit me wel eens af te vragen: hadden we het zelf gedurfd?
Zeker is dat vele helden het niet hebben overleefd; hebben hun leven gegeven voor onze vrijheid.
We zijn nieuwsgierig naar de verhalen, zeker als het ons dorp Visvliet aangaat. Zo speuren we als redactie geregeld het internet af naar informatie over dingen die er gebeurd zijn in ons dorp. In deze periode zoeken we naar informatie over de bevrijding.
Zo komen we het verhaal tegen dat een honderdtal vrouwen uit Westerbork hier in Visvliet hun vrijheid hebben teruggekregen.
Hieronder een klein stukje van wat we gevonden hebben. Natuurlijk zijn ook wij nieuwsgierig over het hoe en wat, zeker naar wat mensen hiervan nog weten.
De vrouwen waren opgepakt vanwege verzetsactiviteiten tegen de Duitse bezetter. Opgejaagd door de oprukkende geallieerden, die na de winter hun offensief hadden hervat, besloot de bezetter de vrouwen voorlopig in kamp Westerbork onder te brengen.
De Canadezen waren op 11 april 1945 nog maar enkele tientallen kilometers van kamp Westerbork verwijderd. Voor de bezetter een reden om de vrouwen te evacueren. Zo werd een deel van deze vrouwen meegenomen. Een lange voetreis volgde en eindigde in Visvliet, waar de bewakers de vrouwen achterlieten om aan de snel oprukkende Canadezen te ontkomen. Dit betekende de bevrijding voor deze vrouwen. Bij daglicht moet het een vreemde gewaarwording voor de bevolking van Visvliet zijn geweest. Meer dan honderd vrouwen in blauwe overalls, met scharlaken schouderstukken en rugnummers in dezelfde kleur.
Dit hele verhaal is te lezen https://kampwesterbork.nl/museum/zien-en-doen/nieuws/item/column-3
Uiteraard zijn ook wij nieuwsgierig naar het hoe en waarom deze vrouwen mee moesten. Onderweg zijn er tientallen van deze vrouwen ontsnapt. Weet iemand in ons dorp hier nog wat van? Laat het ons weten. Voor ons was het nieuw.
