Soms moet je wat vaker een telefoontje of mailtje sturen voordat dingen geregeld worden.
We hebben in ons dorp meerdere, misschien zelfs wel veel bankjes staan, het onderhoud gebeurt vaak door dorpsgenoten via het plaatselijk belang. Mochten de planken het niet meer houden is het een telefoontje of mailtje naar de gemeente en het wordt geregeld. Althans in de meeste gevallen. Dorpsgenoot Theo Postma is een van die mensen die het onderhoud voor een groot gedeelte op zich neemt. Natuurlijk hebben we meerdere vrijwilligers, zie begraafplaats, hier waren naast Theo ook Dirk Dral, Gerrit Frik, Harm Veenstra en nog gelukkig mog een tal van dorpsgenioten druk voor het dorp aan de arbeid. Daarnaast zijn er zeker nog meerdere die zich bij de begraafplaats, maar ook voor ons dorp inzetten, in welke vorm dan ook.
Bij bankjes met verrotte planken, is het een belletje naar de gemeente en het wordt geregeld. Soms meer dan één ,twee, maar toch het wordt geregeld. Ze hoeven het alleen maar afleveren bij Theo ,hij zorgt dat ze worden gemonteerd. Nu mogen we als dorp zeker niet klagen. Het gebeurt ook geregeld dat de gemeente dan zelf de planken of soms hele banken vervangt. Een ander ding zijn de prullenbakken, Nu hebben we over bankjes niet te klagen, prullenbakken hebben we niet zo veel in ons dorp. Ook daar was er eentje van waar het afval er aan de onderkant net zo snel weer uit kwam als dat je het er boven in gooide. Ook hier een belletje over gepleegd. Dan komen we bij de tittel, er moest meerdere keren worden gebeld, geregeld moet het hele verhaal weer worden uitgelegd.
Maar zie hier, zoals de tittel beschrijft de aanhouder windt. Er staat weer een gloed nieuwe prullenbak bij het opslag.
