De hele week al in afwachting wat gaat het weer doen. Als we naar het weer van de week die voor ons ligt keken dat bood dat weinig perspectief. Zelfs de vrijdag was een dag waarvan we eigenlijk geen tweede willen. Weet dat er een hoop rijders hebben gedacht, als het morgen zulks weer is blijft niet alleen mijn motor binnen, maar ik ook. 
De zaterdag ochtend waren de weergoden ons goed gezind, met een geweldige ochtendzon, konden we ons spoeden naar het Bartoleshûs waar de start zou zijn.
De 20e motortoertocht, als eerste willen toch de complimenten maken naar de organisatie die dat alles maar weer op zich neemt en tot in de puntjes had verzorgd.
De eerste tocht in 1997 is begonnen met 19 deelnemers, nu de 20e tocht meer dan 30 motoren, 31 om precies te zijn, geweldig. Ook was er een deelnemer van de motormuizen uit Grijpskerk Miranda Zijlstra om eens te kijken hoe ze in Visvliet de motortoertocht hebben georganiseerd.
Na dat alle inschrijvers zich hadden gemeld kon er worden vertrokken. Richting noord Groningen. Toch leek het er zo nu en dan op dat de regen ons zou inhalen. Elke keer weer wisten onze voorrijders de route zo te rijden dat de regen ons niet te pakken kreeg. Een paar druppen maar verder niet.
De eerste stop was al vroeg. Meestal hebben we al een halfuurtje rijdend gedacht een bakje zou er wel in gaan, Nu hadden we onze koffiestop al bij gedachte aan koffie. Dit was bij tankstation Firezone in Middelstum. Zo als bijna gewoon, werd de koffie verzorgd door Joost Mulder en Marten v/d Bijl. 
Daar dit een lustrum was, was er geen cake (excuus er was wel cake) maar we hadden ook gebak, wel met de letters `MCV` er op Motor Club Visvliet. We lieten ons de koffie goed smaken, en ook het gebakje ging er wel in.
Na een klein halfuurtje werd de reis hervat en gingen we richting Duitsland, daar we eigenlijk altijd over binnen wegen rijden, was de grens overgang alleen herkenbaar voor de oplettende rijder. Of te merken aan het smsje op je telefoon.
Tijdens deze rit was er toch nog een ingelaste stop, een van de motoren begon wat vloeistof te lekken, koelvloeistof dan wel, Wim Sikkema was de ongelukkige, de motor was net nog voor een beurt geweest, maar helaas, de motor wou de tocht niet afmaken, Wim dacht daar anders over, de motor werd gestald en de tocht voor Wim werd voortgezet achter bij Auke op de motor.
Rond half een kwamen we aan bij de lunchstop, dit was bij het vliegveld “Flugplatz” in Leer. Ook hier was de Visvlieter catering Nicole v/d Bijl en Follie Stokroos aanwezig om de inwendige mens te verzorgen met broodjes gezond en een broodje hamburger.
Ook hadden we hier in het restaurant de mogelijkheid om ook te genieten van een echte groentesoep, we kunnen u verzekeren, echte groentesoep.
Na onze lunch mochten we een kijkje nemen in de hangar en op het vliegveld, waar we vertrekkende vliegtuigjes konden aanschouwen. Zo werden de motoren in de vliegtuigen bestudeerd. 
Er werd zelfs geprobeerd of er een te starten was.
Gelukkig was de brandweer(auto) aanwezig om calamiteiten te voorkomen. Bij gebrek aan chauffeur offerde Kees Radema zich op om de brandweer auto te besturen. Nu moeten we niet alles letterlijk opvatten, soms gaat de fantasie van de redactie van deze site op de loop.
Toch is het elk jaar weer een leuke afwisseling, onder de motorrijders het `cultureel uitje` genoemd. Rond een uur of twee werd er weer aanstalten gemaakt om te vertrekken, want ja we hadden toch nog een behoorlijke reis voor de boeg.
Weer terug in Nederland was er een laatste stop ingepland bij “Pekelahof” in Oude Pekela. Hier kon zowel de motor als wel de inwendige mens van brandstof worden voorzien. Zo werden de motoren getankt. En konden de rijders genieten van een consumptie. Een frisje, een kop koffie, er kon zelfs worden 
gekozen voor chocolademelk met, jawel, slagroom. 
We hebben ze zelfs gezien met bier Alcoholvrij dan uiteraard.
Nadat een ieder was voorzien en ook de motoren weer waren voorzien. Konden we weer vertrekken, eerst werd er door de organisatie de buienradar grondig bestudeert om zo veel mogelijk de regen te ontwijken. Dit bleek een onmogelijke opgaaf, er is geprobeerd, door hier en daar een extra slinger te maken, toch kon niet voorkomen dat we de even door de bui heen moesten. 
Ook hier maar even weer een kleine stop ingelast.
Waar sommigen dan maar gebruik van maakten om hun regenkleding aan te trekken. Konden we na dat de bui vertrokken was onze weg weer vervolgen, voor diegene die hun regenkleding hadden aan getrokken was de schrale troost dat dit misschien wel voorkomen heeft dat we meer regen kregen, we konden onze weg naar huis droog vervolgen. In Visvliet aangekomen is er uiteraard nog extra rondje weggegeven, op de motor dan. Waar we als eindbestemming rond zes uur bij het Bartoleshûs aankwamen. Hier stond voor rijders en aanhang het eten klaar. Een heuse warme maaltijd verzorgd door slager Boersema uit Grijpskerk.
Rond uur of acht kwamen de zangers om het 4e lustrum wat extra charme te geven. Zo kon er nog in de kleine uurtjes worden gedanst of nagepraat. We kunnen terug kijken op een geweldige dag, waar de weergoden ons goed waren gezind, of dat we een organisatie hadden die de regen goed in de gaten had en heeft kunnen omzeilen. Iedereen is weer heelhuids thuis gekomen, dat geeft na zo’n dag toch ook weer een goed gevoel.
Als slot kreeg elke rijder weer het stukje ketting die we dan trots weer aan de medaille kunnen hangen. Ieder jaar dat er is meegereden, krijg je een kettingschakel met het jaar er op (foto rechts).
We hopen op nog twintig jaar, denk dat we namens alle rijders en bijrijders schrijven en willen langs deze weg de organisatie Auke Hiemstra, Jacob Heeres en Aly Frik dan ook bedanken.
