Op vrijdagochtend om 5 uur arriveerden we op Don Muang airport, we vlogen om kwart over 7 naar Yangon in Myanmar, een vlucht van maar 45 minuten.
Gearriveerd in Myanmar stapten we in een bus geregeld door mijn universiteit.
Deze bracht ons naar de ambassade van Thailand in Myanmar. Hier kregen wij een presentatie over hoe het land er economisch en politiek voor staat.
We hebben daarna wat gegeten en zijn naar het nationaal museum geweest.
De volgende dag (zaterdag) gingen we om 7 uur in de bus naar het dorp. In het dorp waren verschillende scholen die allemaal aan elkaar verbonden zaten.
Toen we aankwamen stonden alle kinderen van de school die we helpen gingen langs de weg te zingen en ons te verwelkomen.
Als de kinderen gingen eten moesten ze allemaal opstellen in rijen van jong naar oud, meisjes en jongens gescheiden. Ze zaten op de grond en moesten een lied zingen voordat ze mochten eten.
Alle kinderen droegen een wit shirt met een traditionele rok, de rok van deze etnische groep van Myanmar was blauw.
Na het eten gingen we de donatie ceremonie voorbereiden. We gaven twee maaltijden, snacks, boekenkasten, boeken en 9 laptops als donatie.
Na de ceremonie verdeelden we in groepjes, ik zat in de computer/laptop groep. We moesten de laptops opzetten voor de kinderen zodat ze daar op konden spelen. Toen we daar klaar mee waren gingen we de bibliotheek beschilderen en met de kinderen voetballen en volleyballen.
De volgende dag gingen we weer vroeg met de bus naar het dorp. We waren weer ingedeeld in groepjes om nu de kinderen te vermaken en dingen te leren.
Ik was ingedeeld in het groepje om Engels te leren aan de kinderen. Dit was niet heel moeilijk omdat de kinderen al goed Engels kenden ook al waren ze nog maar 10 jaar oud. We leerden ze Engels door de kinderen spelletjes te laten op de laptops.
Sommige kinderen waren heel goed met de laptops en drukten films er voor en sommige kinderen wisten nog niet hoe de muis werkte. Dit was wel mooi om te zien en leuk dat je ze zelfs dit leren kon.
We kregen elke 30 minuten een nieuwe groep van verschillende leeftijden. Na het les geven hebben we nog 
een afscheidsceremonie gehouden waar alle kinderen tegelijk snacks konden krijgen en ballonnen.
Rond een uur of 2 gingen wij weer naar het hotel. De kinderen stonden weer allemaal langs de weg te zingen en te bedanken. Dit gebeurde onder leiding van de hoofd monnik, de directeur van de gemeenschap.
Terug in Yangon hebben we een tempel bezocht en zijn we met z’n allen uiteten geweest.
De laatste morgen mochten we zelfs wat later op staan, maar nog steeds vroeg.
We zijn naar de Yangon Stock Market geweest waar maar liefst 6 bedrijven staan ingeschreven. Het zijn zo weinig bedrijven omdat er nu alleen maar bedrijven uit Myanmar daar geregistreerd mogen zijn. We hebben daar een presentatie gehad van de CEO hoe de politieke situatie de aandelenmarkt beïnvloed.
Hierna zijn we nog naar een grote shopping mall geweest waar we een uurtje te besteden hadden. Om 5 uur was onze vlucht terug naar Bangkok.
Het was een hele mooie ervaring om te zien hoe de mensen daar leven en dat ze zo dankbaar kunnen zijn voor hele kleine dingen, zoals de ballonnen. De kinderen waren een beetje verlegen maar aan de andere kant heel nieuwsgierig waar die blanke mensen vandaan kwamen.
Myanmar is een mooi land maar door de vele etnische groepen is er telkens wel een conflict. De kinderen hebben ook te leiden onder de conflicten en daarom was het mooi om iets te doen en te doneren zodat deze kinderen zich beter kunnen ontwikkelen.
Met vriendelijke groet.
Redmar Dijkstra
