Een blijspel in drie bedrijven, geschreven door Anneke de Hartog, opgevoerd door de toneelvereniging Visvliet.
Halfacht was de zaal open en al snel melden de eerste bezoekers hun aan, om weer te genieten van het toneelstuk. Voor de toneelspelers altijd weer een verrassing hoe het gaat. Zo ook nu waren de zenuwen best wel wat actief bij de spelers.
Acht uur zat de zaal goed vol, er moesten nog stoelen worden bijgezet om iedereen een plaatsje te geven. Aly Frik opende de avond. Waarna een ieder kon genieten van het stuk.
Zoals al eerder gemeld een blijspel in drie bedrijven. Nadat het doek geopend was bleek ook de coulissen een volledige metamorfose hebben gekregen. Het witte was vervangen door een bruin interieur. Dit was dan weer verzorgd door de ver. Bartoleshûs, Ook de vloerbedekking was vervangen. Ook waren er speciaal voor dit stuk ook tuindeuren in de coulissen gekomen.
Het stuk zelf ging over een rijk gezin met meerdere werknemers. Jos de tuinman (Jacob Heeres) en een Josje of eigenlijk Josefien de huishoudster (in het stuk de zus van de tuinman, gespeeld door Welmoed Sikkema) Beide door de Madam Elisabeth, de vrouw des huizes (Margreet Kempenaar). Madam Elisabeth was nogal van hoge komaf, althans zo deed ze zich voor, maar eigenlijk gewoon getrouwd met een rijke man des huizes Freddie (Albert Jan Bosboom).
Madam Elisabeth wilde eigenlijk verhuizen maar daar haar man Freddie dat niet nodig vond werd er een binnenhuisarchitect Ouintes binnen gehaald (gespeeld door Edwin Turksema). Deze architect deed zich voorkomen alsof hij een goed gevulde portefeuille had, maar dit bleek in de loop van het stuk toch wel anders te zijn. Eigenlijk zat hij aan de grond, kon de huur niet meer betalen, dus uit huis gezet en ook eten bleek hij het liefst van een ander te doen. Deze klus kwam hem dan als geroepen, zo stelde hij ook maar voor om op zijn werkplek te blijven wonen, ondanks dat dit wel wat verrast over kwam stemde madam Elisabeth er wel mee in. Dan was er nog een wijkzuster van de buren genaamd Adèle, die geregeld langs kwam om haar hond Max weer eens op te halen. (deze wijkzuster Adèle werd gespeeld door Albertha Veenstra)
Dan was er nog een tweelingzus van Madam, Lisette (de dubbelrol van Margreet Kempenaar), deze woonde in Parijs maar wilde toch graag eens bij haar zus kijken. Madam hield de boot toch wel vaak af, dus ging zus Lies maar op de bonnefooi richting haar zus.
Madam Elisabeth was nogal bazig, zo gaf ze de tuinman Jos de opdracht om wat bomen te kappen, ook al had de tuinman meerdere keren gewaarschuwd dat ze aan de kant moest staan vond mevr. Dat hij gewoon most gaan kappen. Je begrijpt, dit gaat mis, inderdaad madam wordt geraakt en is volledig buiten bewust zijn. Paniek alom, hoe nu verder, door de Tuinman de wijkzuster Adèle en Zus Josefien wordt het plan opgevat om haar maar in het tuinhuisje te leggen en dan later te begraven. Dan komt Madam haar zus, Lisette naar het huis. Voor de werknemers nogal een verrassing het was namelijk de tweelingzus. Nu hadden ze dit wel snel in de gaten. Maar ja Madam was er niet meer, dus werd er maar gesuggereerd dat ze naar Parijs was gegaan. In de nacht daarop komt Madam ook de kamer weer binnen gestrompeld. Niet wetende wie ze is, gaat ze op zoek, ziet het paspoort van haar zus, dus dacht ze dat ben ik, dus, ik woon in Parijs en ben daar paaldanser. Zo werd het paspoort en de koffer van zus meegenomen en ging ze op weg naar Parijs.
Voor de werknemers een vraag want die wisten van niets, niet anders dan dat Madam niet meer in het tuinhuisje was. Dan was er nog de architect Quinten die er naar hun idee veel te veel was, en te veel vragen stelde.
Alles werd maar opgebiecht aan haar zus Lisette, die wilde het wel voor hun opnemen. Zij zou zich wel voordoen als Madam, dat hadden ze vroeger wel vaker gedaan. Zo kwam dan ook de man des huizes Freddie weer binnen. Niets in de gaten van de verwisseling. In de ochtend bleek wel dat hij super nacht gehad. Zijn nacht begon met een paaldans sessie van de op dat moment, vrouw des huizes in de slaapkamer, met alles wat daar dan maar bij hoort. In elk geval wilde de huisbaas dit nog wel een keer.
Op het einde kwam een telefoontje van Madam, ze zat in Parijs en had het daar reuze naar haar zin, ook had ze in de paaldanszaak (waar eigenlijk haar zus werkte) al diverse veranderingen doorgevoerd. En ze kon daar leiding gevende worden.
Josefien had het telefoontje aangenomen, ja had het op haar manier allemaal verpest.
In elk geval kwam ze weer terug naar huis.
En dan kom je terug bij de titel, zeg maar nee dan krijg je er twee.
Aan de lachsalvo’s in de zaal was te merken dat het publiek het geweldig vond. De leden van de vereniging vonden het tot het einde spannend, of dit in de zaal was te merken, weet ik niet zeker, maar geeft zeker een extra dimensie aan het stuk.
Iedereen die heeft meegewerkt werd nog bedankt. Zeker op naar een volgende keer.
Als laatste nog even de rolverdeling.
Madam, vrouw des huizes, Elisette – Margreet Kempenaar
Lisette de tweelingzus van Madam – Margreet Kempenaar.
Heer des huizes, Freddie – AlbertJan Bosboom
Jos de tuinman – Jacob Heeres
Josefien de Huishoudster – Welmoed Sikkema
De Wijkzuster Adèle – Albertha Veenstra
Huisarchitect Quinten – Edwin Turksema
Souffleuse – Aly Frik
Regiseuse – willeke Kersten
Licht en Geluid – Hillebrand Kempenaar, Andre Ooms en Theun de Wit.
Tekst: Theun de Wit
Foto’s: Harry Veenstra en Jan Hut.
meer foto’s zien, doe een mailtje naar; redactie@visvliet.com
