Vrijdagavond was het weer zover, toneelvereniging Visvliet had hun uitvoering. Deze keer was de organisatie in handen het Bartoleshûs. Om acht uur opende Aly namens de toneelvereniging de avond.
Een blijspel in drie bedrijven geschreven door Froukje Annema.
Het speelde zich af in een hotel ergens op de grens van Groningen en Friesland. Geweldig 
ging het niet in het hotel, de eigenaresse Hanny was dan ook blij dat haar moeder met haar vriendinnen kwam logeren. Haar man Willem daar in tegen was nu niet gecharmeerd van dit bezoek. Maar wat inkomsten waren welkom. Moeder Wies kwam met drie vriendinnen, Truus, Loes en Dina dat waren dan toch weer vier kamers die werden verhuurd. De reden van 
dit bezoek was allerminst aangenaam, want mams “Wies” had besloten te gaan scheiden van papa. Waarbij ook haar vriendinnen hun bedenking hadden. Zeker Dina, want die had net haar man verloren, nou ja…6jr geleden! Toch was dit de reden dat Wies er even tussenuit wilde. Ook kwam er nog een bezoeker, Meneer Jansen die een kamer zocht. Voor het hotel een hele drukte, dus vond de baas des huizes dat er hulp ingeschakeld moest worden. Dus werd ZIJN vriendin 
Mieke ingeschakeld als hulp, een jonge puber meid die toch niet helemaal paste in het “chique” hotel. Dit gaf de nodige hilariteit.
De nieuwe gast Jansen en moeder Wies konden het heel goed met elkaar vinden, althans dat vond moeder. Een romance was bijna geboren. Moeder Wies zag de nieuwe gast wel zitten, ze had 
toch al besloten om te gaan scheiden. Zeker toen er ook nog bloemen gestuurd werden zonder afzender zag moeder Wies onze nieuwe gast helemaal zitten. Ze was weer verliefd dit tot grote ergernis van haar dochter Hanny. De bloemen vielen in goede aard tot
dat bleek dat onze gast geen gewone gast was maar een inbreker. Er was namelijk een diefstal was geweest bij een tankstation wat ook stond op de grens Groningen Friesland. Men moest uitkijken naar de dief. De gast had zich goed gecamoufleerd met pruik en snor, de enige overeenkomst met de inbreker was de lengte, maar ja dan kan iedereen de inbreker zijn.
De hulp kwam er als eerste achter, want de koffer van onze gast viel open in het bijzijn van de hulp Mieke. Dit wilde ze eerst nog wel tegen een vergoeding voor haar zelf houden. Maar ook hier geldt dan het gezegde “al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald haar wel” want ja ook hier kwamen ze er achter, zeker 
na dat ook de pruik was afgevallen en de koffer nogmaals problemen gaf was het duidelijk. En waarom? De reden van de inbreker was…. hij wou toch een keer beter zijn dan zijn broer.
Moeder Wies, was er ontdaan van, haar geliefde was een inbreker, en hij had nog wel zulke mooie bloemen gestuurd. Die bleken helemaal achteraf niet van onze gast te zijn, maar van haar eigen man. Nou ja niet helemaal, dochterlief had dit geregeld. Haar bedoeling was om moeders weer bij haar vader te krijgen. Zo eindigde dit verhaal, de inbreker gepakt, moeders weer bij haar man. Nu hebben 
we zeker diverse details overgeslagen, maar dan werd het een verslag van drie pagina’s. Wij kunnen terug kijken op een geslaagde voorstelling.
.
.
.
Rolverdeling:
Eigenaren Willem en Hanny : Jacob Heeres en Anita Wiersema
Moeder Wies: Margreet Kempenaar
Vriendinnen moeder:
Dina: Hennie van’t Ende,
Truus: Dorothé Boog en
Loes: Yvonne Hiemstra
Hotel hulp Mieke: Welmoed Sikkema
Inbreker Meneer Jansen: Albert Jan Bosboom
Souffleuse: Aly Frik
Regisseuse: willeke van Kersen
Licht en Geluid: Hillebrand Kempenaar en Theun de Wit.
